Hakikat Damlaları-45

Vicdanlara baskının olduğu yerde Demokrasi’den söz edilemez; halkın hissiyatının nazara alınmadığı bir yerde de Cumhuriyet’ten bahsedilemez.

***

Peygamber Efendimiz (aleyhissalâtü vesselâm) için –hâşâ– ‘öldü’ gibi tabirler kullanmak doğru olmaz. Dünya terakkîsine yetmez hâle gelince, O En Büyük Fanî de, ötelere yürümüştür.

***

Yapılan hizmetler ölçüsünde bir iç derinliği ve kıvam yoksa, yapılan o iş bir gösterişten ibarettir ve Allah o işe bereket lutfetmez.

***

Yaptığı hizmetlerin çokluğuna muhazî (paralel) olarak Rabb’le münasebetini derinleştirme azminde olmayanlar, kendilerini peylemekten başka bir şey yapmıyorlar demektir. Hatta bir manada kendilerini –hâşâ– Allah’ın yerine koyuyorlar demektir.

***

Emanet emîn olana verilir; Allah’ın emaneti de öyledir.

***

İnsan karakterini delmeme hususunda iffetini koruma ölçüsünde titiz olmalıdır.

***

İnanan insanlar Allah’ın inayetine ve sıyanetine tam teveccüh etmezlerse Allah onun hesabını sorar; “siz de mi!” der.

***

Allah’a inanmış, Rasûlüllah’a inanmış, Kur’an’a inanmış ve inandığı değerleri dünyaya anlatmaya adanmış… Bizim ihtiyacımız olan insan tipi işte budur.

***

Ye’s yok; olamayız mülahazalarına kapılıp ümitsizliğe düşme de yok; mükemmelliği yakalama cehd ü gayreti var.

***

Kendini ifade etme, Allah’ı ifade etmenin önünde gidiyor. Bir zaman insanlar Lat’a, Menat’a tapıyorlardı. Şimdi bazıları kendilerine tapıyorlar.

***

Hizmet davası para kazanma davası değildir; gönül kazanma davasıdır. Evet, bu hareket sadece hasbîler ve beklentisizler tarafından götürülebilecek bir harekettir. Dünyevî bir kısım beklentileri olanlar kendiliklerinden elenir giderler.

Close

Subscribe to Blog via Email

Enter your email address to subscribe to this blog and receive notifications of new posts by email.

Join 259 other subscribers
%d